Σύγχρονο γαλλικό θέατρο à la grecque

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ ART,

τεύχος 363 στις 30 Απριλίου 2014

Βίκυ Λεβαντή

Γνωρίστε το σύγχρονο γαλλικό θέατρο

«H τέχνη ελεύθερη... προκαλεί»; Αυτή είναι η ερώτηση που ρίχνει στο τραπέζι το Φεστιβάλ Σύγχρονου Θεάτρου με τίτλο «Το Γαλλικό Θέατρο a la Grecque». Θα πραγματοποιηθεί από τις 6 Μαΐου μέχρι τις 3 Ιουνίου, στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης», με τη συνεργασία του Γαλλικού Ινστιτούτου της Ελλάδας, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ελλάς - Γαλλία
Πέντε νέοι σκηνοθέτες, πέντε μεταφραστές και δώδεκα ηθοποιοί – όλοι Έλληνες – θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον στο καινούργιο, πειραματικό και δημιουργικό Φεστιβάλ Σύγχρονου Θεάτρου, που φέρει τον τίτλο «Το Γαλλικό Θέατρο a la Grecque». Το φεστιβάλ αποτελεί καρπό μιας συλλογικής προσπάθειας και ανταλλαγής ιδεών μεταξύ του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας, του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης» και των Ελλήνων καλλιτεχνών, πάντα σε συνάρτηση με τα έργα των Γάλλων συγγραφέων, που θεμελιώνουν τη σύγχρονη γαλλική δραματουργία.
Κατά τη διάρκειά του, το σύγχρονο γαλλικό θέατρο θα παρουσιαστεί στη χώρα μας ελεύθερο, χωρίς ενοχές, σκληρό, τρυφερό, αληθινό, ουτοπικό και επίκαιρο. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει πέντε έργα, κυρίως της νεότερης γενιάς, άλλοτε άμεσα και προκλητικά, άλλοτε ποιητικά και ακραία, που αναδεικνύουν θέματα βαθιά πολιτικά, που διαχειρίζονται το διαφορετικό και την εξουσία, αλλά και ζητήματα ταυτότητας, συμμετοχής και αφύπνισης. Τα έργα μάλιστα μεταφράστηκαν ειδικά για το φεστιβάλ, καθώς ανεβαίνουν για πρώτη φορά σε ελληνική θεατρική σκηνή, το καθένα για τέσσερις μόνο παραστάσεις και με χαμηλό εισιτήριο.

«Εκείνη» - Ζαν Ζενέ
Την αυλαία του φεστιβάλ θα ανοίξει το έργο του πολυγραφότατου Ζαν Ζενέ, με τίτλο «Εκείνη» («Elle»), στις 6 Μαΐου (έως 9.5). Πρόκειται για ένα έργο σκληρό και λυρικό, σοβαρό και γελοίο, που καταπιάνεται με τους μηχανισμούς της εξουσίας όπως τους ασκεί ένας Πάπας σ’ έναν φωτογράφο. Το έργο δεν αποτελεί σίγουρα σύγχρονη γαλλική δραματουργία, καθώς είναι ένα κείμενο που γράφτηκε το 1955. Θα έχει ενδιαφέρον, λοιπόν, να δούμε πώς θα συνδιαλαγεί το σύγχρονο με το κλασικό ρεπερτόριο. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάννης Σκουρλέτης, της Bijoux de Cant, ενώ τη μετάφραση επιμελήθηκε η Ασημένια Ευθυμίου. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους θα βρίσκεται ο Στράτος Τζώρτζογλου, με τον οποίο ο σκηνοθέτης συνεργάστηκε πέρσι, ο Πολύδωρος Βογιατζής, που βρίσκεται ανάμεσα σε Αθήνα και Παρίσι λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, και ο νέος ηθοποιός Ορέστης Καρύδας. Κατάλληλο για θεατές από 15 χρόνων και άνω.

«Στο Χείλος» - Κλοντίν Γκαλεά
Από τις 10 έως τις 14 Μαΐου, τη σκυτάλη θα πάρει ο νεαρός σκηνοθέτης Θέμελης Γλυνάτσης, ο οποίος ανέλαβε τη σκηνοθεσία του έργου της Κλοντίν Γκαλεά «Στο Χείλος» («Au Bord»), που βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο Θεατρικής Λογοτεχνίας το 2011 στη Γαλλία. Σε αυτό θα πρωταγωνιστήσει η Ασπασία Κράλλη και θα συμμετέχει ο Νέστορας Κοψίδας, ενώ τη μετάφραση έκανε ο Δημήτρης Δημητριάδης. Στο έργο η συγγραφέας εμπνέεται από μια αποτρόπαια φωτογραφία από τις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ, που δημοσίευσε η «Washington Post» το 2004, και χαρτογραφεί τον τόπο αυτόν όπου η προσωπική ανάμνηση συγκρούεται με τη φαντασίωση και τη βίαιη πολιτική πραγματικότητα. Μέσα από τον σκοτεινό, βίαιο και θλιμμένο μονόλογό της, το κοινό έρχεται αντιμέτωπο με θέματα βασανιστηρίων, ερωτισμού και ενδο-οικογενειακής βίας, ενώ παρακολουθεί την ηρωίδα να βρίσκεται σ’ ένα όριο που θυμίζει παλινδρόμηση μεταξύ γης και κενού. Η είσοδος στην παράσταση θα επιτρέπεται σε θεατές από 18 χρόνων και άνω.

«Αναζήτηση Εργασίας» - Μισέλ Βιναβέρ
Μ’ ένα μικρό διάλειμμα, το φεστιβάλ θα ανοίξει ξανά τις πόρτες του στις 20 Μαΐου για να παρουσιάσει μέχρι τις 23 Μαΐου το έργο του Μισέλ Βιναβέρ «Αναζήτηση εργασίας» («La demande d’ emploi»), σε σκηνοθεσία Θανάση Σαράντου και μετάφραση Δήμητρας Κονδυλάκη. Το προφητικό έργο του συγγραφέα εξακολουθεί να είναι επίκαιρο, παρ’ ότι γράφτηκε το 1971. Ο Βιναβέρ επιλέχτηκε ως ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης γαλλικής δραματουργίας, ο οποίος στο συγκεκριμένο έργο ανιχνεύει με επιτυχία τις παθογένειες μιας άρρωστης κοινωνίας, εγκλωβισμένης στο αέναο κυνήγι του χρήματος και της προσποιητής ευδαιμονίας. Παίζουν: Μιράντα Ζησιμοπούλου, Αγγελική Καρυστινού, Βασίλης Μαργέτης και Θανάσης Σαράντος.

«Μήδεια, ένα μανιασμένο ποίημα» - Ζαν Ρενέ Λεμουάν
Η Δήμητρα Ματσούκα θα ερμηνεύσει τη «Μήδεια» («Medee, poeme enrage») του Ζαν Ρενέ Λεμουάν, σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλου και σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη. Το κείμενο αποτελεί μια «ομιλούσα όπερα», όπου η Μήδεια αφηγείται την ιστορία της ως μια ερωτευμένη γυναίκα, ως μητροκτόνος αλλά κυρίως ως ξένη. Μια γυναίκα που επιστρέφει για να ζητήσει λύτρωση, όχι όμως συγχώρεση, καθώς θεωρεί τον εαυτό της αθώο. Να υπενθυμίσουμε ότι τον Μάρτιο του 2014, στο Παρίσι, ο Ζαν Ρενέ Λεμουάν πρωταγωνίστησε ο ίδιος στο έργο, ενώ τώρα θα βρίσκεται ως θεατής στην Ελλάδα αλλά και ως σκηνοθέτης στο έργο του «Ιφιγένεια» με τη Λένα Παπαληγούρα, που θα ανέβει στο «Από Μηχανής Θέατρο». Η παράσταση της «Μήδειας» θα ανέβει από τις 27 Μαΐου μέχρι τις 30 Μαΐου (κατάλληλη άνω των 18 χρόνων).

«Χίλντα» - Μαρί Ντιάιγ
Την αυλαία του φεστιβάλ θα ρίξει το έργο «Χίλντα» («Hilda») της Μαρί Ντιάιγ, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου και μετάφραση Ανδρέα Στάικου. Το κείμενο της Ντιάιγ προσεγγίζει με λεπτότητα αλλά και θάρρος ζητήματα που αρχίζουν να γίνονται αντιληπτά στην εποχή μας. Με ηρωίδα την κυρία Λεμαρσάν που αφηγείται τρυφερά στιγμές που έζησε με την υπηρέτριά της, το έργο προσπαθεί να διεισδύσει στα άδυτα του ζεύγους εξουσιαστή - εξουσιαζόμενου, ενώ παίζει επικίνδυνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις για τις κοινωνικές τάξεις. Παίζουν: Άννα Κουτσαφτίκη και Νικόλας Πιπεράς.  

http://www.topontiki.gr/article/73634/Gnoriste-to-sugxrono-galliko-theatro

PAS SON GENRE de L. Belvaux (adaptation du roman de Ph. Vilain)

Μπορεί μια ερωτική ιστορία να αποτελέσει αντικείμενο κοινωνιολογικής μελέτης και κοινωνικού αναστοχασμού; Τί συμβαίνει όταν ένας καθηγητής φιλοσοφίας, διανοούμενος Παριζιάνος συνάπτει σχέση με μια ξανθιά κομμώτρια, ανύπαντρη μητέρα και κάτοικο μιας μικρής επαρχίας; Μπορεί η σχέση τους να διατηρήσει την συναισθηματική της ισορροπία όταν τα κοινωνικά βλέμματα δυεισδύουν και εναποθέτουν θελημμένα ή ηθελημένα τις κοινωνικές τους αναπαραστάσεις, τα στερεότυπα, τις κοινωνικές επιταγές και τις ταξικές τους προσδοκίες;
Μια ταινία που σε αναγκάζει να αναλογιστείς επί των προσωπικών σου κοινωνικών καταβολών, να ψαχτείς και να ταρακουνηθείς δηλαδή, ώστε να διαλέξεις τον ήρωα σου στην ταινία για τον οποίο θα βρεις άλλοθι ή κατηγορίες για να ερμηνεύσεις τις πράξεις του. Διόλου εύκολη υπόθεση : ευτυχώς που υπάρχουν και τα μουσικά διαλείμματα καθ'όλη τη διάρκεια της ταινίας. Καλό θα ήταν να συμμετέχεις ενεργά καθώς ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει το τέλος αυτής της ιστορίας αγάπης, une histoire d'amour που έλεγε και η Edith Piaf (https://www.youtube.com/watch?v=rPS7KzIsSd0). 

Bande Annonce

En lisant Molière "Le Monologue d'Harpagon" L’Avare, acte IV, scène 7

Harpagon: (Il crie au voleur dès le jardin, et vient sans chapeau.) : Au voleur ! Au voleur ! A l’assassin ! Au meurtrier ! Justice, juste ciel ! Je suis perdu, je suis assassiné, on m’a coupé la gorge, on m’a dérobé mon argent. Qui peut-ce être ? Qu’est-il devenu ? Où est-il ? Où se cache-t-il ? Que ferai-je pour le trouver ? Où courir ? Où ne pas courir ? N’est-il point là ? N’est-il point ici ? Qui est-ce ? Arrête. Rends-moi mon argent, coquin… (il se prend lui-même le bras.) Ah ! C’est moi. Mon esprit est troublé, et j’ignore où je suis, qui je suis, et ce que je fais. Hélas ! Mon pauvre argent, mon pauvre argent, mon cher ami ! On m’a privé de toi ; et puisque tu m’ es enlevé, j’ ai perdu mon support, ma consolation, ma joie ; tout est fini pour moi, et je n’ ai plus que faire au monde : sans toi, il m’est impossible de vivre. C’en est fait, je n’en puis plus ; je me meurs, je suis mort, je suis enterré. N’ y a-t-il personne qui veuille me ressusciter, en me rendant mon cher argent, ou en m’apprenant qui l’a pris ? Euh ? Que dites-vous ? Ce n’est personne. Il faut, qui que ce soit qui ait fait le coup, qu’avec beaucoup de soin on ait épié l’heure ; et l’on a choisi justement le temps que je parlois à mon traître de fils. Sortons. Je veux aller querir la justice, et faire donner la question à toute la maison : à servantes, à valets, à fils, à fille, et à moi aussi. Que de gens assemblés ! Je ne jette mes regards sur personne qui ne me donne des soupçons, et tout me semble mon voleur. Eh ! De quoi est-ce qu’on parle là ? De celui qui m’a dérobé ? Quel bruit fait-on là-haut ? Est-ce mon voleur qui y est ? De grâce, si l’on sait des nouvelles de mon voleur, je supplie que l’on m’en dise. N’est-il point caché là parmi vous ? Ils me regardent tous, et se mettent à rire. Vous verrez qu’ils ont part sans doute au vol que l’on m’a fait. Allons vite, des commissaires, des archers, des prévôts, des juges, des gênes, des potences et des bourreaux. Je veux faire pendre tout le monde ; et si je ne retrouve mon argent, je me pendrai moi-même après.

Περίπατοι στην Μασσαλία μέσα από τους ήχους της πόΛης - Promenades Sonores à Marseille!

Πόσο μακριά είναι η Μασσαλία από τον καναπέ σου;

 
'Ενα ηχητικό πρότζεκτ που μας ταξιδεύει στον νότο
της Γαλλίας, στην Μασσαλία! 

Φόρα τα ακουστικά σου και αφέσου στους ήχους της πόλης. 
Διάλεξε τη διαδρομή συμβουλευόμενος το χάρτη της πόλης και Καλή Βόλτα! 


Site à suivre :
http://www.promenades-sonores.com/