Φύλο: Γυναίκα
Χρόνια: Αδήλωτα
Σπουδές: Ανωτάτης
Εργασία: Ημιαπασχόληση με τον μισθό να γραπώνει ο νταβατζής του συνταξιοδοτικού ονείρου.
Και αντί να κάτσω στο σπίτι προτίμησα να βάλω το πιο άνετο παντελόνι μου και την πιο σικάτη μπλούζα μου, να χώσω στο αθλητικό μου σακίδιο το φορητό και να καταφύγω στην όμορφη και γοητευτική αγκαλιά της πόλης μου. Μόνη. Λατρεύω να βολτάρω στους δρόμους και στα στενά της. Η μοναξιά σε κάνει να νιώθεις τη πόλη παρέα σου και τις στιγμές της δικές σου. Οικεία πια διαδρομή, πάντα ίδια αφετηρία και ίδιος τερματισμός. Ξεκινώ από την Πειραιώς της Κουμουνδούρου – και ανεβαίνω Ψυρρή μέχρι να βγω Πανεπιστημίου και Εξάρχεια. Στην πίεση της μέρας νιώθω ελεύθερη εκεί. Όλοι χωρούν και όλοι αναπνέουν εικάζω από «προσωπική χρήση» της πόλης. Φυσικά όπως οι περισσότεροι θα έχουν προλογίσει, αντιλαμβάνεσαι άμεσα τα σύνορα των Εξαρχείων. Ματ και περίπολοι σου δίνουν την αίσθηση μιας πόλης σε αναμονή γεγονότων. Άσε που τόσο μικροσκοπική δίπλα τους η παρουσία μου φοβάμαι ακόμα και το πέρασμα του βλέμματος μου στις υπέρ φορτωμένες στολές τους. Την λατρεύω την περιοχή των Εξαρχείων. Κάπου εκεί στο τέλος της διαδρομής ψάχνω να βρω ένα ήσυχο μέρος για να επεξεργαστώ τις νέες και οικείες εικόνες ευθυγραμμίζοντας τες λεκτικά στις ψηφιακές γραμμές του φορητού μου. Και να σκεφτώ επίσης, αν άξιζε που η μανία του δρόμου με συνεπήρε για ακόμα μια φορά μάχοντας τον fake ηλεκτρονικό οργασμό σελίδων κοινωνικής διαδικτύωσης στα πούπουλα ενός ανέραστΟυ καναπέ.
