Δεν ξέρω για ακόμα μία φορά. Όχι δεν κάνω την ανήξερη ως τέχνασμα, αληθινά είμαι γεμάτη απορίες. Πώς χαλά μία σχέση μπορώ να φανταστώ δεν προσγειώθηκα από τον Άρη είναι γεγονός. Πώς όμως η σχέση αυτή μπορεί να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης σου και να σε επισκέπτεται μόνο ως εισβολέας σε φούσκα ενός κακού ονείρου στη ζωή σου, απορώ. Τοποθετούμε εδώ και χρόνια στην πεποίθηση ενός πολιτισμένου βόρειο Ευρωπαίου και δη Σουηδής, ότι βρε παιδιά αφού συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες ας μην χαλάσουμε τις με κόπο καλές στιγμές μας, ας μείνουμε δυο καλοί φίλοι για ένα χρόνια πολλά τα Χριστούγεννα και ένα Χριστός Ανέστη το Πάσχα, έβαζα πάντα και ένα που θα πας το Καλοκαίρι για αυτό και ακόμα στιγματίζομαι με τις εξωγήινες τοποθετήσεις μου, μιας και η απάντηση συνοδευόταν πάντα με εκμαίευση στοιχείων και άρα μαζοχισμό, εγώ πάλι σκηνή και φίλες γαμώτο του.
Φυσικά, αν και άπειρη μπροστά στις ειδήσεις των καιρών μας, κατανοώ μεγίστως τι σημαίνουν οι φράσεις «να φύγει, να πάει αλλού», «είναι άθλιος και δεν θέλω να τον ξανά δω στα μάτια μου» κτλ. Ένα πρόσφατο γεγονός στη ζωή μου άσχετο από ερωτικές απολαβές και παρεμβολές, με έκανε να νιώσω μέχρι το τελευταίο άχρηστο κύτταρό μου τι σημαίνει η λέξη προσαρμογή. Είναι θαύμα ανθρώπινου οργανισμού και ψυχικής άμυνας να προσαρμόζεσαι σε χρόνο dt στις νέες συνθήκες που το περιβάλλον ορίζει εν αγνοία και άνευ επιθυμιών. Δεν είναι κακό αντιθέτως θα έλεγα, είναι φυσική αντίδραση επιβίωσης και εξέλιξης θα τοποθετιόμουν βαρύγδουπα αν ήμουν σε κάποιο stand επίσημης ομήγυρης κοινώς ας το κέρατο να πάμε επιτέλους παρακάτω. Εντάξει για να στηρίξω και το σινάφι των Ψ. μπορείς να κάνεις και μια επίσκεψη σε κάποιο ειδικό αν by the way έχεις και άλλα θεματάκια προς επίλυση αλλά είδες; κάποιες φορές η Φύση έχει από πριν προβλέψει τις ενδεχόμενες αλλαγές σου.
Και το παραμύθι συνεχίζεται, ο Τάσος και η Σούλα που χρόνια αγαπημένοι χωρίσανε είναι τώρα πλήρως ευτυχισμένοι με το νέο τους άλλο τους μισό και έχουν αμολήσει και δυο κουτσούβελα ο καθένας. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Ας γίνει το κάθε εμπόδιο για καλό και ας ευτυχίσουμε με ή χωρίς προσαρμογές στην πανέμορφη ζωούλα μας ο καθένας. Γιατί είναι πανέμορφη η ΖΩΗ, σας το λέω εγώ που τελευταία αφού είπα στον «Χάρο θα πάω όταν γουστάρω», η πόλη μοιάζει ειδυλλιακό τοπίο Ειρηνικού Ωκεανού με λεμονιές και άλλα περίεργα δενδρύλλια και η διάθεση είναι full για ύπνο και διαδίκτυο.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire