Τελικά ήταν κάτι παραπάνω από ένα απλό ευχαριστώ. Έγιναν συνήθεια οι στείρες φράσεις του τύπου merci bien, je vous en prie, c'est moi madame / monsieur, merci infiniment, au plaisir, μπλα μπλα μπλα. Μια ευγένεια που μένει χωρίς συναισθηματικό αντίκτυπο και ας είναι πάραυτα αυτοσκοπός.
Αυτό το ευχαριστώ εκείνη τη μέρα στη μέση του δρόμου είχε μέσα του κάτι μυστηριώδες όμορφο. Σαν να ειπώθηκε για να πλησιάσει τον Αλλον, για να συσχετιστεί με τον Άλλον, για να γνωρίσει τον Άλλον και ας μην μας το επέτρεπε ο χρόνος, η συνθήκη και πιθανά η μοίρα.
Ένα ευχαριστώ που βρήκε από την πρώτη κιόλας συλλαβή το δρόμο, τον σκοπό και την χρησιμότητα του. Ένα ευχαριστώ που χωρίς να χρειαστεί να μεταφραστεί στην μητρική μου γλώσσα γέννησε μυριάδες εικόνες, προκάλεσε τοκετό αναμνήσεων και μια ζεστασιά, μητρική θα την έλεγα, εθνική, συλλογική και ασυνείδητη.
Με ρώτησε κάτι. Ηλικιωμένος κύριος έψαχνε κάποια υπηρεσία. Δεν είχα απάντηση, ζήτησα συγνώμη για αυτό.
Merci ma fille, μου απάντησε.
Δεν είναι οι λέξεις που ενώνουν αλλά η ψυχική τους ένταση στην έκφραση.
Αυτό το ευχαριστώ εκείνη τη μέρα στη μέση του δρόμου είχε μέσα του κάτι μυστηριώδες όμορφο. Σαν να ειπώθηκε για να πλησιάσει τον Αλλον, για να συσχετιστεί με τον Άλλον, για να γνωρίσει τον Άλλον και ας μην μας το επέτρεπε ο χρόνος, η συνθήκη και πιθανά η μοίρα.
Ένα ευχαριστώ που βρήκε από την πρώτη κιόλας συλλαβή το δρόμο, τον σκοπό και την χρησιμότητα του. Ένα ευχαριστώ που χωρίς να χρειαστεί να μεταφραστεί στην μητρική μου γλώσσα γέννησε μυριάδες εικόνες, προκάλεσε τοκετό αναμνήσεων και μια ζεστασιά, μητρική θα την έλεγα, εθνική, συλλογική και ασυνείδητη.
Με ρώτησε κάτι. Ηλικιωμένος κύριος έψαχνε κάποια υπηρεσία. Δεν είχα απάντηση, ζήτησα συγνώμη για αυτό.
Merci ma fille, μου απάντησε.
Δεν είναι οι λέξεις που ενώνουν αλλά η ψυχική τους ένταση στην έκφραση.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire